همه ما با بهانه‌هایی که بچه‌ها برای درس خواندن می‌آورند، کم و بیش آشنا هستیم. به عنوان مثال برای این‌که تکالیفشان را انجام ندهند، می‌گویم حالم بد است، سر درد دارم، دستم درد می‌کند، دفترم را گم کرده‌ام و به هر حال سعی در طفره رفتن از انجام تکالیف را دارند و گاهی اوقات نیز می‌بینم که هر کاری را به درس خواندن ترجیح می‌دهند و انجام تکالیف را به وقت دیگری موکول می‌کنند. فکر می‌کنید دلیل این‌گونه رفتارها چیست؟ چرا بعضی بچه‌ها برای انجام تکالیفشان این‌قدر بی‌علاقه هستند؟ چرا برخی دیگر علی‌رغم این‌که می‌دانند دیر یا زود باید تکالیفشان را انجام دهند، باز هم این‌قدر از انجام آن طفره می‌روند و آن را به زمانی دیگر موکول می‌کنند؟
آیا به نظر شما راهی وجود دارد که بتوان رفتار این‌گونه بچه‌ها را تغییر داد؟ پاسخ نه مثبت است نه منفی. تنها کاری که می‌توان انجام داد این است که یک سری اصول و قوانینی را با توجه به انتظارات شما و شرایط فرزندتان برای شما مطرح کنیم تا با پیروی از آن‌ها، بتوانید به نتایج قابل قبولی دست یابید.
