دانشجویانی که وارد رشته دامپزشکی می شوند باید حدود ۲۲۰ واحد درسی را در ۶ سال بگذرانند، که این واحدها در سه مقطع متوالی علوم پایه ، پاتوبیولوژی و علوم درمانگاهی تدریس می شود. یعنی در آغاز دانشجو طی ۲ سال علوم پایه را می‌گذراند و سپس در ۲ سال بعد دروس پاتوبیولوژی شامل میکروبیولوژی ،آسیب شناسی ، انگل شناسی و بهداشت و کنترل مواد غذایی رارمطالعه می کند و بالاخره وارد دوره علوم درمانگاهی می شود که این دوره خود شامل دو بخش دروس نظری و عملیاتی و بخش کارورزی می شود به همین دلیل دانشجوی این رشته در علوم پایه پزشکی بنیه علمی خوبی دارد و حتی در دوره های تخصصی ایمونولوژی، ویروس شناسی و… همپای فارغ االتحصیلان پزشکی شرکت کرده و موفق نیز می شود.

از سوی دیگر در اکثر کشورها از جمله کشور ما، دامپزشکان در تحقیقات پایه پزشکی نقش مهمی دارند. این توانایی از آنجا نشأت می گیرد که از یک طرف کار با دام محدودیت های کار با انسان را ندارد یعنی می شود بر روی تعداد زیادی از حیوان با وجود احتمال بیماری یا مرگ آزمایش نمود، کاری که در علوم میکروبیولوژی، فارموکولوژی و فیزیولوژی انجام می گیرد و از سوی دیگر یک دامپزشک دید وسیع‌تری درباره حیوانات دارد و می تواند به روی حیوانات مختلف تحقیق بکند.

حفظ و حراست بهداشت دام‌ها برعهده یک دامپزشک است یعنی یک دامپز شک با تأمین بهداشت و مبارزه با عوامل تهدید کننده حیات دام ، طیور، آبزیان و حشرات مفید ، ضمن اقدامات بهداشتی لازم برای افزایش طول عمر آنها ، با تأمین سلامتی این دسته از موجودات کمک می کند که بازدهی تولیدی و خدماتی آنها بیشتر شود.

از طرف دیگر یک دامپزشک وظیفه مبازره با بیش از۴۰۰ بیماری مشترک بین انسان و حیوان را دارد . بیماریهایی که به صورت مستقیم ( تماس با دام آلوده ) و غیر مستقیم ( استفاده از تولیدات یا فراورده های دامی ) به انسان منتقل شده و حیات او را به مخاطره می اندازد و بالاخره دامپزشکان در حفظ محیط زیست نقش بسزایی دارند چرا که به مبارزه با بیماریهای وحوش و هم‌چنین بیماری‌های مشترک بین انسان و وحوش می پردازد که البته در کشور ما کم‌تر به این نقش توجه شده است.

پریسا خداقلی‌زاده- رتبه ۲۵۰۰- منطقه۲- سال۸۸- دانشگاه تبریز