seyedrezabazyar>

مشاور تحصیلی احسان افشارمنش

++این مطلب توسط احسان افشارمنش تهیه و نشر گردیده است++
مشترک روزنامه مشاورین شوید
پس از تکمیل فرآیند ثبت نام، ایمیل دریافتی را تایید نمایید.
یادداشت سردبیر

زکات علم، نشر آن است!

دوستان و همراهان عزیز:
کلام آغازین را از مدیریت محترم وبلاگ بیان وام می گیرم; هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. فراموش نکنیم که زکات علم نشر آن است و برای سهیم کردن دیگران در آنچه کسب کرده ایم لحظه‌ای نباید درنگ کنیم. 
این وبسایت با دو آدرس: 
در دسترس می‌باشد.                                                                              
احسان افشارمنش
مشاور و روانشناس بالینی

رزرو وقت مشاوره حضوری برای رزرو وقت روی عکس کلیک کن


1-در برنامه‌ی مطالعاتی‌تان سهمی را برای تست زدن در قالب زمان در هر روز، مشخص کنید.

- تکنیک ضربدر و منها را همواره اجرا کنید و اگر در تشخیص تست‌های وقت‌گیر مشکل دارید، روزی 10 دقیقه وقت بگذارید 20 تست را ببینید و صرفاً سعی کنید تست‌های وقت‌گیر را مشخص کنید (نیازی به پاسخ دادن به تست‌ها نیست).   

- تکنیک تست زدن با دو خودکار را در منزل اجرا کنید. این کار کمک می‌کند تا به‌تدریج سرعت تست‌زنی شما بیش‌تر شود.    


2- سرعت مطلوب در حل سؤالات تستی، چیزی شبیه رکورد مطلوب در یک ماده از دو و میدانی است که ورزشکار، به مرور زمان به بیش‌ترین آمادگی ممکن دست می‌یابد و بعد تلاش می‌کند تا در تورنمنت اصلی، رکورد خود را به نمایش بگذارد. برای رسیدن به این سرعت مطلوب، ابتدا تعداد تست‌های حل‌شده از یک مبحث را (به تناسب میزان سطح دشواری مطلب) به‌وضوح پیش‌بینی کنید و از تست زدن بیش‌تر و کم‌تر از برنامه‌ی شخصی بپرهیزید. در مراحل بعدی همین میزان تست را در زمان‌بندی مشخصی که بیش‌تر از زمان پیشنهادی آزمونی همان درس است حل کنید تا در گام دوم بر نوع حل سؤالات تسلط پیدا کنید. برای بازه‌های مطالعاتی آتی از همان درس و همان تست‌زنی، زمان مشخص‌شده‌ی قبلی را 15 الی 30 ثانیه کاهش دهید و این کاهش زمانی را سه هفته‌ی متوالی ادامه دهید تا به سرعت مطلوبی که از قبل پیش‌بینی کرده بودید برسید. سرعت مطلوب‌تان را بر اساس زمان پیشنهادی آزمون از همان درس برنامه‌ریزی کنید.


3- کنکور یک آزمون است برای همـه‌ی دانش‌آموزان در زمان معین؛ یعنـی زمان، ملاک اصلی است. در مراحل درس خواندن که شامل ادراک، تثبیت، تسلط، ارزیابی و جمع‌بندی هستند در تسلط قـرار است با تست‌های استاندارد کـار خود را ادامـه دهیم. قرار نیست هر چه بیش‌تـر تست بزنیم موفق‌تر شویم بلکه ملاک این است که در زمان خود را بسنجیم؛ یعنی در وقت قانونی به چند سؤال می‌توانیم پاسخ دهیم. پس انتخاب تعداد تست‌ها در زمان استاندارد کنکور ملاک اصلی است. مثلاً اگر در 15 دقیقـه قـرار اسـت 25 تسـت عمومی بزنم ولـی  15 تسـت را توانستم پاسخ دهم، با تکرار و تمرین تعـداد سؤالات پاسخ‌داده را بیش‌تر کنم.


4- منظور و هدف از سرعت مطلوب، باید رسیدن به تمام سؤالات دفترچه‌ی سؤالات باشد که می‌توانید درست پاسخ دهید به گونه‌ای که بعد از آزمون، سؤالی نباشد که می‌توانستید پاسخ دهید ولی به آن نرسیده باشید. برای این منظور باید زمان را در هر تست و در کل مدیریت کنید. برای مدیریت زمان هر تست، هر چه‌قدر تسلط و تمرین بیش‌تری داشته باشید و در منزل با روش درست (تکنیک دوخودکار) تست بزنید سرعت تست‌زنی بیش‌تر شده و خطا کم‌تر می‌شود. در گام دوم در جلسه‌ی آزمون، تلاش کنید اول، تست را شناسایی کنید و اگر نمی‌توانید پاسخ دهید یا تست وقت‌گیری است آن را علامت بزنید (ف، ش، ن، م) و از آن تست بگذرید و به سراغ تست بعدی بروید. درنهایت برای مدیریت زمان کل دفترچه، با تجربه‌ی حاصل از هر آزمون این امر حاصل می‌شود و شما با تمرین در هر آزمون می‌توانید زمان را مدیریت کنید.


5- ابتدا باید هدف‌گذاری واقع‌بینانه داشته باشید؛ یعنی قبل از آن‌که سر جلسه‌ی آزمون حاضر شوید مشخص کنید در هر درس به چند سؤال از ده سؤال می‌خواهید پاسخ دهید. این کار هم باعث آرامش شما در مواجهه با سؤالات  دشوارتر می‌شود و هم به مدیریت زمان در جلسه‌ی آزمون کمک می‌کند. تکنیک دیگری که باید هنگام آزمون دادن انجام دهید ضربدر و منهاست. برای تبحر بیش‌تر در این تکنیک زمان محدودی مثلاً حدود 10- 5 دقیقه را روزانه در منزل اختصاص دهید و در تعدادی سؤال فقط تکنیک × و - را تمرین کنید (بدون آن‌که سؤالات را حل کنید). در این تکنیک شما باید با صرف چند ثانیه برای خواندن سؤال تشخیص دهید این سؤال را بلد هستید و می‌توانید در مدت مقرر آزمون حل کنید که در این صورت در دور اول پاسخ‌گویی، آن را پاسخ می‌دهید. اگر بلد بودید ولی زمان بیش‌تر از حد مقرر آزمون نیاز داشت علامت × می‌زنید و اگر بلد نبودید علامت منفی می‌گذارید که پس از رسیدن به پایان دفترچه در وقت اضافی که می‌آورید روی سؤالاتی که × زده‌اید تمرکز خواهید کرد.


6- در منزل قبل از هر آزمون تکنیک دوخودکار را در پاسخ دادن به تعداد معینی سؤال (10 یا 20 سؤال) اجرا کنید و یک بار با اعمال زمان و بار دیگر بدون محدویت زمانی به تست‌ها پاسخ دهید. بعد از آزمون نیز وقتی دوباره سؤالات را بررسی می‌کنید و به آن‌ها جواب می‌دهید، این روش را به کار بگیرید. برای اجرای درست تکنیک دوخودکار، تمرین تکنیک تست‌خوانی یا تشخیص سؤالات وقت‌گیر لازم است. به کمک این تکنیک می‌توانید سؤالات وقت‌گیر را به خارج از زمان استاندارد پاسخ‌گویی موکول کنید. با اجرای تکنیک دو خودکار، به میزان سرعت و دقت خود در پاسخ دادن به انواع تست‌ها برای درس‌های مختلف پی می‌برید و یاد می‌گیرید که زمان را چگونه مدیریت کنید. لازم است انجام تمرین‌های تستی در منزل، زمان‌دار باشد و تکنیک ضربدر و منها چه در منزل و چه در آزمون اجرا شود.  


7- سرعت و دقت دو آیتم مهم در موفقیت شما در سؤالات چهارگزینه‌ای هستند. تمرین و ممارست زیاد سبب می‌شود که بتوانید در این رابطه مهارت خوبی کسب کنید. سپس ضروری است هم‌زمان با مطالعه‌ی درس‌ها تست‌زنی را در برنامه‌ی خود داشته باشید. ابتدا تست‌های بدون زمان و بعد تست‌های زمان‌دار. البته دقت کنید سرعت شما در تست‌زنی نباید سبب شود که دقت شما کاهش یابد.


8- منتظر معجزه نباشید. این مسئله‌ای است زمان‌بر اما ممکن. اولین گام در افزایش سرعت پاسخ‌گویی به سؤالات، میزان دانش شماست. تناسب این دانش با مهارت‌ها و تکنیک‌های تست‌زنی که کسب می‌کنید عامل افزایش سرعت پاسخ‌گویی شماست. توضیح بیش‌تر این‌که شما با افزایش آموخته‌های خود، طبقه‌بندی دقیقی هم نیاز دارید که در آن با مدیریت دانسته‌ها و زمان می‌توانید سرعت خوبی به دست‌ آورید.

  • احسان افشارمنش

آموزش شیوه مطالعه پیشخوان

يكشنبه, ۸ آذر ۱۳۹۴، ۱۲:۱۶ ب.ظ

در این پست با شیوه مطالعه پیشخوان آشنا شوید. شیوه ای که بر اساس مطالعه دانش آموزان قبل از تدریس معلم یا همان پیش مطالعه طراحی شده و فراموشی  و اضطراب امتحان را به حداقل ممکن می رساند.

شیوه مطالعه پیشخوان

  • احسان افشارمنش

مادر روانشناسی ایران کیست؟

پنجشنبه, ۵ آذر ۱۳۹۴، ۱۲:۰۰ ب.ظ

پروفسور "پریرخ دادستان" تنها روانشناس ایرانی بود که از ژان پیاژه پدر روانشناسی شناختی مدرک گرفت.

22 آبان ماه - سالروز درگذشت پروفسور پریرخ دادستان یکی از بنیانگذاران روانشناسی نوین ایران بود و بسیاری او را مادر روانشناسی ایران می‌نامند. (1389شمسی)

بخشی از دفتر خاطرات پروفسور پریرخ دادستان:

در دو سالی که در سوئیس درس می خواندم نود درصد غذای من نان و پنیر بود.سوئیس کشور گرانی بود. 

رساله ام با پیاژه بود و او روش و سخت گیریهای خاص خودش را داشت. 

وسع مالی نداشتم با این وجود دوره لیسانس را به جای چهار سال سه ساله خواندم. روز امتحانی که با پیاژه داشتم سر جلسه از شدت گرسنگی در حال از هوش رفتن بودم. امتحان شش ساعت طول می کشید و من دو روز بود که چیزی نخورده بودم. 



خانه من درست نقطه مقابل دانشگاه آن سوی دریاچه ژنو بود . صبح پول نداشتم با قایق از رودخانه رد شوم برای همین از 5 صبح پیاده راه افتاده بودم تا به موقع به امتحان برسم.  دو ساعتی که از امتحان گذشت دیدم در حال از هوش رفتن هستم و ممکن است فرصت موفقیت را از دست بدهم. در این شرایط سخت ،به دلیل طولانی بودن امتحان اندکی استراحت دادند. وسیله پذیرایی آوردند اما من پولی برای خرید نداشتم. مغزم قفل کرده بود. دوستی یونانی داشتم. پرسید: چرا چیزی برنداشتی؟ غرورم اجازه نداد بگویم پول ندارم؛ گفتم میل ندارم. 

دوستم نگاهی به من کرد و گفت: بی خود! چند ساعته داری فکر می کنی باید چیزی بخوری. و خودش برایم یک کیک و قهوه خرید و مرا نجات داد.  من آن امتحان را با نمره خوبی قبول شدم. 

بعد از اتمام تحصیلاتم پیاژه که از پشتکار من خوشش آمده بود پیشنهاد داد که زیر نظر مراکز تحقیقاتی او کار کنم. 

او می گفت : ما تو را برای ایران نساختیم .نرو! 

اما من گفتم شما امثال من زیاد دارید ولی مملکت من ندارد و من باید برگردم . 

بعد از آن هر سال به دیدنش می رفتم و او می گفت : اگر پشیمان شدی برگرد. ولی من هرگز پشیمان نشدم. ( روحش شاد )

  • احسان افشارمنش

بنا به اظهار نظرهایی که از سوی مقامات سازمان سنجش در رسانه‌ها انتشار یافته تاثیر نمرات تراز شده امتحان نهایی سال سوم و معدل این امتحان که به معدل دیپلم و کتبی سال سوم معروف است در امتحان کنکور۹۵ معادل ۲۵ درصد تاثیر درنظر گرفته شده که این رقم در سال آتی به       ۳۵ درصد  افزایشخواهد یافت و عملا بخش زیادی از موفقیت در کنکور به دوره دوم دبیرستان بستگی خواهد داشت. البته شیوه تاثیر آن بصورت نمرات تراز شده خواهد بود.







برای آشنایی با روش دقیق محاسبه ۲۵ درصد تاثیر معدل در کنکور ۹۵ روی ادامه همین مطلب کلیک کنید:

  • احسان افشارمنش

انتخاب شاخهبب


پیش از آغاز مطلب اینجا کلیک کن و با فالو کردن اینستاگرام ما از جدیدترین خبرها مطلع گردید


دانش آموزان عزیز توجه داشته باشید بخش عمده انتخاب شاخه و رشته با اعمال نمرات موثر درهر شاخه که در عکس بالا آمده صورت می‌پذیرد و بخش قابل توجهی از این مسیر توسط آزمون استعداد و رغبت که اواخر سال برگزار خواهد شد طی خواهد گردید، اما با این وجود نظرات دانش آموزان و والدین آنها و دبیران مربوطه و مشاور نیز تاثیر بسزایی در این فرایند دارند.

  • احسان افشارمنش

آزمون های مشاوره ای آنلاین برگزار نخواهد شد

شنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۴، ۱۱:۳۲ ق.ظ

اداره کل امور تربیتی و مشاوره طی بخشنامه ای اعلام کرد :

با توجه به عدم امکان پوشش سراسری اجرای آزمون های سه گانه مشاوره ای (استعداد-رغبت سنج و سلامت روانی) بصورت آنلاین مقتضی است در سال تحصیلی جدید نیز همانند سال های گذشته نسبت به اجرای آزمون های مذکور اقدام گردد.            

  • احسان افشارمنش

خبر: انتخاب شاخه در پایه نهم انجام می پذیرد

شنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۴، ۱۱:۲۹ ق.ظ

پیش از مطالعه خبر اینجا کلیک کن و با فالو کردن اینستاگرام ما از جدیدترین خبرها مطلع گردید


معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش با بیان این که هدایت تحصیلی دانش‌آموز باید از مقطع ابتدایی آغاز شود، گفت: با اجرای نظام جدید آموزشی انتخاب رشته دانش‌آموزان در کلاس نهم (سوم متوسطه اول) انجام می‌شود.

ابراهیم سحرخیز در گفت‌وگو با مهر افزود: با اجرای نظام جدید آموزشی باید ماهیت و نحوه هدایت تحصیلی دانش‌آموزان تغییر کند و استعدادهای دانش‌آموز از مقطع ابتدایی شناسایی شود و در نهایت در دوره متوسطه دانش‌آموز بداند که می‌خواهد در چه رشته‌ای تحصیل کند.

وی ادامه داد: شناسایی استعدادهای دانش‌آموز بیشتر برعهده معاونت پرورشی است و باید در این زمینه شورای عالی آموزش و پرورش مصوباتی داشته باشد تا معلمان پرورشی از مقطع ابتدایی، دانش‌آموز را به سمت رشته دلخواهش راهنمایی کنند.

سحرخیز گفت: با اجرای نظام جدید آموزشی 3-3-6 دانش‌آموزان از آغاز مقطع متوسطه دوم رشته‌های تخصصی مورد نظر خود را می‌خوانند و انتخاب رشته در کلاس نهم انجام می‌شود.

به گفته معاون آموزش ابتدایی متوسطه آموزش و پرورش، دانش‌آموزانی که امسال در مقطع هفتم درس می‌خوانند، از دو سال دیگر باید رشته مورد نظرشان را در کلاس نهم انتخاب کنند.

وی با بیان این که انتخاب رشته در کلاس نهم بتدریج طی دو سال دیگر به صورت کامل اجرا می‌شود، تصریح کرد: دانش‌آموزان کلاس هفتمی باید از آغاز سال تحصیلی به فکر رشته مورد نظر خود باشند چون نمرات درسی سال هفتم و هشتم در انتخاب رشته دانش‌آموزان به عنوان یکی از فاکتورهای انتخاب رشته حائز اهمیت است.

سحرخیز درباره شرایط مشاوران هدایت تحصیلی توضیح داد: تمام مشاورانی که در مقطع متوسطه فعالیت داشتند به متوسطه اول منتقل می‌شوند؛ البته این به آن معنا نیست که در متوسطه دوم از مشاوره بی‌نیاز هستیم.

  • احسان افشارمنش

هفته بهداشت روان

شنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۴، ۱۱:۲۵ ق.ظ

شعار هفته بهداشت روان : حفظ کرامت انسانی در سلامت روان



روزشمار هفته بهداشت روان ۱۳۹۴

 جمعه 24/7/1394         اخلاق در سلامت
شنبه  25/7/1394          انگ زدایی در مدرسه
یکشنبه 26/7/1394        نقش ارتباط در سلامت روان
دوشنبه27/7/1394        قانون و سلامت روان 
سه شنبه28/7/1394     دانش آموز محوری و سلامت روان
چهارشنبه29/7/1394     حقوق شهروندی و سلامت روان
 پنج شنبه30/7/1394     مدیریت و سلامت روان


دانلود پوستر هفته بهداشت روان 94

پوستر هفته بهداشت

  • احسان افشارمنش

پرسش و پاسخ در مورد کنکور و دانشگاه ها

دوشنبه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۳، ۱۲:۲۷ ق.ظ

بانک اطلاعاتی پرسشهای متداول          

1-    در مورد دانشگاه پیام نور و رشته های بدون کنکور پیام نور توضیح دهید ؟

 گزینش دانشجو در دانشگاه پیام نور به دو شیوه است ، یکی از طریق آزمون سراسری ، که شرایط آن در دفترچه راهنمای آزمون سراسری درج میشود و دیگری از طریق دوره های فراگیر و با شرط معدل ، در حال حاضر دوره های فراگیر دانشگاه پیام نور در رشته های آمار، الهیات و معارف اسلامی جغرافیای انسانی، حسابداری، روانشناسی عمومی، ریاضی(محض و کاربردی)، زبان و ادبیات فارسی، زیست شناسی و زمین شناسی در در مقطع کارشناسی دانشجو می پذیرد . دارندگان دیپلم متوسطه نظام قدیم یا مدرک پیش دانشگاهی نظام جدید که طول دوره تحصیلات آنان مجموعا 12 سال باشد می توانند در یکی از رشته های دانشگاه پیام نور (دوره های فراگیر کارشناسی) ثبت نام کنند.

 دانشپذیر باید تعداد واحدهایی را که دانشگاه فوق برای هر رشته معین نموده مطالعه کرده و در زمان تعیین شده در آزمون شرکت کند ، میانگین نمرات دانشپذیر باید حداقل 12 باشد و در هیچ درسی نمره کمتر 10 کسب نکند.

 

2-   آیا با مدارک دوره های پودمانی دانشگاه جامع علمیکاربردی می توانیم در دانشگاه جامع علمیکاربردی یا دانشگاه های روزانه، آزاد و ... در مقطع کارشناسی ادامه تحصیل دهیم؟

 خیر فقط می توانید در دانشگاه جامع علمی کاربردی و در یکی از رشته های مرتبط با رشته تحصیلی خود ادامه تحصیل دهیم.

 

3- دوره های پودمانی دانشگاه جامع علمیکاربردی با آزمون ورودی که دانشگاه جامع علمیکاربردی می گیرد چه تفاوتی دارد و مدرک کدام یک از آنها معتبر است ؟

 دانشگاه جامع علمیکاربردی به دو طریق دانشجو می پذیرد یکی از طریق دفترچه راهنمای آزمون دانشگاه جامع علمیکاربردی که در مقطع کاردانیکارشناسی و کاردانی به کارشناسی ناپیوسته صورت می گیرد و دفترچه های آن معمولا آبان ماه می آید و امتحان آن دو ماه بعد برگزار می شود.

 راه دیگر از طریق دوره های پودمانی است . این دوره های پودمانی نوعی از آموزش منفصل و گام به گام است که فقط در دانشگاه جامع علمیکاربردی برگزار می شود.

 واحدهای درسی دوره های پودمانی در بسته های آموزشی به نام پودمان جای گرفته که هر پودمان به کسب مهارت خاص منجر می شود و با قرار گرفتن این مهارتهای خاص در کنار هم مدرک رسمی کاردانی در رشته ی پودمانی که مورد تأیید وزارت علوم نیز می باشد صادر می شود.


ادامه پرسش و پاسخ ها را در ادامه مطلب بخوانید...


  • احسان افشارمنش

تغذیه در دوران امتحانات

سه شنبه, ۲۳ دی ۱۳۹۳، ۰۲:۵۶ ب.ظ

 بسیاری از دانش ‌آموزان روزهای پیش از امتحان را تا حد امکان به مطالعه می ‌پردازند و تصور می‌ کنند که غذا و استراحت مانع مطالعه می ‌شود، در صورتی که با تغذیه صحیح می ‌توان بازده فکری را افزایش داد. اینجانب در طول دوران کاری خود دستورات غذایی به دانش آموزان ابلاغ کرده و نتیجه آن را به وضوح دیده ام.پس به کارگیری نکات و توصیه ‌های زیر توان شما را برای یادگیری بهتر و موفقیت در امتحانات افزایش می‌دهد:

1- در زمان کار یا مطالعه غذا نخورید و برای این کار زمان خاصی را در نظر بگیرید تا با آرامش بیشتری غذا بخورید.

2- بررسی‌ های دانشمندان نشان می دهد که غذاهای نشاسته ‌ای مانند ماکارونی، برنج و نان به دلیل تاثیر در بهبود کیفیت خواب، در شب امتحان مفید هستند.

3- صبح روز امتحان بهتر است به منظور افزایش کارایی مغز، از مواد سرشار از پروتئین یا سرشار از فیبر مانند تخم‌ مرغ، نان سنگک یا بربری با عسل یا پنیر استفاده شود.

4- کارشناسان تغذیه به دانش آموزانی که اضطراب زیادی دارند و نمی ‌توانند صبحانه ی مفصلی بخورند، توصیه می ‌کنند از موز و مقداری کشمش استفاده کنند

5- بعضی از دانش ‌آموزان به دلیل اضطراب زیاد، امتحانات خود را خراب می‌ کنند، بنابراین بهتر است برای مقابله با این اضطراب از غذاهای مناسب استفاده کنند. بعضی از سبزی ‌ها از قبیل ریحان، نعنا، کاهو و سیب در کاهش اضطراب بسیار مفید هستند.

6- خوردن نان و پنیر و گردو یا یک ظرف عدسی در روز امتحان کمک می ‌کند تا در طول امتحان آرام باشید. همچنین خوردن عسل و نوشیدنی‌ های حاوی عسل در کاهش اضطراب بسیار موثر است.

7- خوردن جگر، گوشت و ماهی، کمک زیادی در کاهش اضطراب می ‌کند، زیرا کم‌ خونی نیز یکی از دلایل کاهش یادگیری و تمرکز است.

8- مصرف سبزی‌ و میوه‌ های تازه توصیه می‌ شود.

9- در ساعات مطالعه از خوردن ماست ترش و دوغ ترش بپرهیزید و خوردن روزانه شیر و همچنین ماست شیرین را فراموش نکنید.

10- در ایام امتحان، بیشتر مواظب سلامت خود باشید تا در معرض سرماخوردگی، گرمازدگی، مسمومیت‌های غذایی و سوء هاضمه قرار نگیرید و از خوردن غذا در بیرون از خانه جدا خودداری کنید. غذا را خوب بجوید و به آرامی میل کنید.

11- در طول روز آب کافی بیاشامید، اما دقت داشته باشید که آشامیدن آب و نوشیدنی‌ های دیگر در وسط غذا سبب اختلال در هضم و ایجاد نفخ می ‌شود.

12- از مصرف زیاد شیرینی جات و تنقلات خودداری کنید. این خوراکی‌ ها ممکن است در نگاه اول انرژی ‌زا به نظر برسند، اما باید توجه داشت که این قابلیت در آن ها بسیار کم دوام است و پس از مدتی احساس خستگی بیشتری به شما دست خواهد داد.

13- بر خلاف تصور عموم، مطالعه و درس خواندن نیاز بدن‌ ‌به انرژی را افزایش نمی ‌دهد، بنابراین استفاده بیش از حد از مواد غذایی شیرین و چرب در طول دوران امتحان، نه تنها مفید نیست، بلکه سبب چاقی‌ ‌می‌ شود.

14- صبحانه غذای اصلی است، ناهار و شام را کمی مختصرتر بخورید، اما صبحانه را کامل میل کنید.

15- مصرف روزانه یک لیوان شیر،‌ ‌برای ایجاد آرامش در طول دوران امتحان موثر است.

16- خوردن آجیل از قبیل بادام، کشمش، فندق، گردو و نخودچی که سرشار از منیزیم است، به یادگیری کمک می کند، زیرا کمبود آن یکی از علل کاهش یادگیری است.

17- ماست و دوغ ترش، خواب آور است، اما خوردن ماست شیرین مفید است.

18- از خوردن قهوه و چای پُررنگ، خودداری کنید، ولی چای کم‌ رنگ مفید است.

19- تغذیه متعادل و متنوع شامل نان و غلات، انواع سبزی، لبنیات، گوشت ها و میوه‌ها سبب کاهش استرس در زمان امتحان می ‌شود.

20- اگر احساس خستگی می ‌کنید، کمی استراحت کنید. انسان در موقع خستگی احتیاج به استراحت دارد نه محرک، بنابراین مصرف قهوه به منظور بیدار ماندن توصیه نمی ‌شود.

 کیفیت تغذیه‌ی کودکان و نوجوانان به خصوص در دوران امتحانات یا کنکور، تاثیر به سزایی در موفقیت یا عدم موفقیت آنان در امتحانات دارد. برای بررسی تاثیر تغذیه در موفقیت تحصیلی این گروه سنی، بهتر است ابتدا به تغییراتی که در دوران امتحان یا کنکور در زندگی آنان رخ می‌دهد بپردازیم.

در دوران امتحانات معمولا کودکان و نوجوانان به علت ترس از عدم موفقیت در امتحان، دچار استرس می‌شوند. یکی از اثرات مهم استرس بر تغذیه این است که موجب اتلاف مواد مغذی از بدن شده و نیاز آن‌ها را به مواد مغذی افزایش می‌دهد؛ بنابراین غذای عادی و معمولی که انسان مصرف می‌کند، در شرایط غیرعادی و در مواقعی که شخص دچار اضطراب و استرس است، نمی‌تواند پاسخ‌گوی نیازهای تغذیه‌ای انسان گردد. چنانچه این حالت ادامه یابد، می‌تواند منجر به سوءتغذیه شود.

در زمان امتحانات و کنکور، به علت فعالیت فکری زیاد ممکن است تمایل به مصرف مواد شیرین افزایش یابد؛ چرا که انرژی لازم برای فعالیت سلول‌های عصبی صرفا از گلوکز است و گلوکز یا قند ساده در اثر متابولیسم کربوهیدرات‌ها (مواد قندی، نشاسته‌ای) حاصل می‌شود؛ لذا ممکن است در اثر فعالیت فکری زیاد، نیاز به کربوهیدرات افزایش یابد. افراط در مصرف انواع شیرینی و موادی که در تهیه آن‌ها از قند و شکر استفاده می‌شود، می‌تواند موجب افزایش وزن و چاقی شود. همچنین باعث برقراری عادت غلط مصرف مواد شیرین در انسان می‌شود و این عادت، چنانچه در دوران کودکی منجر به افزایش وزن نشود، در آینده و با بالا رفتن سن موجب چاقی و عوارض ناگوار ناشی از آن می‌گردد. در ضمن مصرف مواد شیرین به سلامت دندان‌ها لطمه می‌زند و موجب پوسیدگی و خرابی دندان‌ها می‌شود.

چنانچه مواد شیرین نزدیک به وعده‌های اصلی غذایی مصرف شوند، چون قند آن‌ها به سرعت جذب خون شده و موجب افزایش قند خون می‌شود، ایجاد سیری کرده و شخص اشتهایی برای صرف غذای اصلی ندارد. چون شیرینی‌ها ارزش تغذیه‌ای بالایی ندارند و حاوی مقدار کافی مواد مغذی نیستند، لذا نمی‌توانند نیازهای تغذیه‌ای انسان را تامین کنند و چنانچه جانشین غذای اصلی گردند، موجب سوءتغذیه، به خصوص در کودکان و نوجوانان خواهند شد.

در دوران امتحان به علت مشغله‌ی فراوان و صرف وقت زیاد برای درس خواندن، معمولا فرصتی برای ورزش، پیاده‌روی و سایر فعالیت‌های فیزیکی باقی نمی‌ماند. این کمبود تحرک می‌تواند عوارض و اختلالات زیادی در شخص ایجاد کند. برای کسانی که اضافه وزن دارند و یا آمادگی ابتلا به چاقی را دارند، کمبود تحرک موجب افزایش وزن و چاقی می‌شود.

در دوران امتحانات چون شاگردان وقت زیادی را صرف خواندن درس و آماده شدن برای امتحانات می‌کنند و به این علت با عجله و در مدتی کوتاه غذا می‌خورند، بنابراین موادی را ترجیح می‌دهند که به آسانی خورده شوند و نیاز به پوست کندن، خرد کردن و جویدن زیاد نداشته باشند. به این علت معمولا از خوردن فیبر غذایی امتناع می‌ورزند که این امر موجب اختلالات مختلف از قبیل یبوست و در سنین بالاتر افزایش چربی‌های نامطلوب خون؛ بروز عوارض قلبی - عروقی و سکته؛ سرطان؛ افزایش فشارخون، چاقی، دیابت و بسیاری عوارض ناگوار دیگر در آنان می‌شود.

در ایام کنکور و امتحانات پایان سال، کودکان و نوجوانان اکثر اوقات خود را صرف درس خواندن و آماده‌سازی برای امتحان می‌کنند، در نتیجه فرصت کوتاهی را به تغذیه ی خود اختصاص می‌دهند و با عجله غذا می‌خورند و غذا را به خوبی نمی‌جوند. این امر برای سلامت آنان بسیار مضر است؛ زیرا مواد غذایی در دهان در اثر عمل جویدن، خرد و ریز شده و با بزاق آغشته و سپس آماده برای هضم می‌شوند. حال چنانچه این مرحله‌ی مهم به خوبی انجام نشود، اولین مرحله‌ی هضم دچار اختلال می‌گردد و بار دستگاه گوارش سنگین می‌شود که پیامد آن بروز ناراحتی‌های گوارشی است. در ضمن در افراد چاق که اشتهای کاذب برای غذا خوردن دارند، خوب نجویدن غذا و با عجله غذا خوردن موجب مصرف غذای بیشتر شده و زمینه‌ی مناسبی برای چاقی بیشتر فراهم می‌کند.

برخی از شاگردان به علت آن‌که شب‌ها مطالعه می‌کنند و دیر به بستر می‌روند، صبح دیر از خواب برمی‌خیزند و در نتیجه فرصتی برای خوردن صبحانه ندارند و بدون مصرف صبحانه به مدرسه می‌روند. این مسأله عوارض زیادی در بردارد، از جمله آن‌که موجب افت قندخون می‌شود که عوارض عصبی از قبیل سستی، بی‌حالی، خستگی، عصبانیت، بی‌حوصلگی و افسردگی را به همراه دارد. به خصوص کاهش حافظه و قدرت یادگیری، یکی از اختلالات مهم افت قندخون یا «هیپوگلیسمی» است. بنابراین افرادی که بدون خوردن صبحانه در جلسه‌ی امتحان یا کنکور شرکت می‌کنند، شانس کمتری برای موفقیت در امتحان دارند.

به هنگام درس خواندن و آماده شدن برای کنکور یا امتحانات پایان سال، معمولا شاگردان دچار اضطراب و استرس زیادی می‌شوند که این حالات در افراد لاغر موجب کاهش اشتها و عدم مصرف غذای کافی می‌شود و در نتیجه به شدت لاغری کمک می‌کند.

در افراد با وزن بالا، استرس باعث پرخوری عصبی شده و منجر به دریافت مقدار زیادی کالری می‌گردد، که موجب افزایش بیشتر وزن و چاقی می‌شود.

معمولا در دوران امتحان، افراد خوردن آب را فراموش می‌کنند و یا از مصرف آب خودداری می‌ورزند. این امر باعث بروز یبوست، اختلال در سلامت پوست و اختلال در واکنش‌های بیوشیمیایی داخلی بدن می‌شود و سلامت شخص را به خطر می‌اندازد.


 عوارض و اختلالاتی که به علت تغذیه‌ی غلط در دوران امتحانات و کنکور ممکن است برای کودکان و نوجوانان پیش آید و سلامت آنان را تهدید کند، عبارتند از:

- کاهش قدرت حافظه و یادگیری و در نتیجه عدم موفقیت در امتحانات؛

- کم‌خونی؛

- کمبود رشد و کوتاهی قد؛

- کاهش قدرت بینایی؛

- ناراحتی‌های عصبی از قبیل بدخلقی، پرخاشگری، بی‌حوصلگی، خستگی و گیجی، افسردگی؛

- کاهش قدرت مقاومت بدن در برابر عفونت‌ها، که از عوارض آن بیمار شدن مکرر و طولانی شدن دوران بهبودی و ابتلا به امراض مختلف است.

 نکاتی که کودکان و نوجوانان در دوران امتحانات و کنکور باید رعایت کنند

استراحت کافی، به خصوص در این دوران که فعالیت فکری زیاد است، بسیار ضروری است. خستگی و بی‌خوابی از عواملی است که قدرت حافظه و یادگیری را کاهش می‌دهد.

تحرک جسمی کافی و متعادل، موجب شادابی و قدرت بیشتر حافظه می‌شود؛ در ضمن از بروز یبوست، چاقی، افزایش چربی های خون و خستگی پیشگیری می‌کند.

مصرف بیشتر لبنیات از قبیل شیر، ماست، پنیر کم چربی، دوغ و کشک، برای کودکان و نوجوانان که در سنین رشد سریع هستند، ضروری است؛ به خصوص در وعده‌های صبحانه، مصرف شیر و پنیر مفید است.

مصرف تمام وعده‌های اصلی غذایی یعنی صبحانه، ناهار و شام و میان وعده صبح و عصرانه مفید است و به خصوص حذف وعده‌های اصلی غذایی توصیه نمی‌شود.

استفاده از میوه‌ها و سبزی‌های تازه، ماهی، تخم‌مرغ (به میزان متعادل) به حفظ سلامت کودکان و نوجوانان کمک می‌کند و در ضمن ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم را به بدنشان می‌رساند.

پروتئین موجود در ماهی و تخم‌مرغ از نوع بسیار خوب و با کیفیت بالاست و برای رشد کودکان و نوجوانان ضروری است.

خوردن صبحانه برای همه افراد به خصوص کودکان و نوجوانان لازم است و به تقویت حافظه آنان کمک زیادی می‌کند.

مصرف آبمیوه‌ها و سبزی‌هایی مانند مرکبات، گوجه‌فرنگی و هویج در دوران امتحان مفید است و حاوی ویتامین‌های ضروری برای حفظ سلامت، تقویت قدرت حافظه، شادابی و افزایش مقاومت آنان در برابر بیماری‌ها است.

کودکان و نوجوانان باید خود را عادت دهند که وقت کافی برای خوردن غذا در نظر بگیرند. به هنگام غذا خوردن، خود را به برنامه‌های جنبی مشغول نکنند و از دیدن فیلم‌های تلویزیونی پرهیجان و یا گوش کردن به داستان‌های مهیج و تکان‌دهنده‌ای که روی اعصاب اثر نامناسب دارد، بپرهیزند.

بحث و گفت‌وگو به هنگام غذا خوردن، به خصوص چنانچه با عصبانیت یا هیجان توأم باشد صحیح نیست؛ زیرا موجب اختلال در هضم و جذب و متابولیسم موادغذایی می‌شود و در نتیجه مانع استفاده کامل سلول‌ها از مواد غذایی می‌گردد. حفظ آرامش روحی، به خصوص موقع غذا خوردن، به حفظ سلامت انسان و استفاده‌ی بیشتر بدن از مواد غذایی مصرفی کمک می‌کند. در ضمن از اختلالات گوارشی از قبیل نفخ؛ سنگینی دستگاه گوارش، تهوع و دل درد، پیشگیری می‌کند.

با تأنی غذا خوردن، داشتن آرامش هنگام صرف غذا و خوب جویدن غذا، از مواردی است که باید به آن توجه زیادی شود و به صورت عادت در انسان، به ویژه در کودکان و نوجوانان درآید.

کودکان و نوجوانان عزیز توجه داشته باشند که دوران امتحان یا کنکور، قسمت طبیعی و عادی زندگی است که لازم است فعالیت فکری بیشتری برای آن صرف شود. این ایام به هیچ‌وجه، دوران بحرانی و خطرناک عمر نیست؛ از این رو در کنار زندگی طبیعی باید با حفظ آرامش، بیشتر به مطالعه پرداخت و خود را برای امتحان آماده کرد.


  • احسان افشارمنش

زکات علم، نشر آن است!

دوشنبه, ۲۲ دی ۱۳۹۳، ۰۸:۳۴ ب.ظ
دوستان و همراهان عزیز:
کلام آغازین را از مدیریت محترم وبلاگ بیان وام می گیرم; هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. فراموش نکنیم که زکات علم نشر آن است و برای سهیم کردن دیگران در آنچه کسب کرده ایم لحظه‌ای نباید درنگ کنیم. 
این وبسایت با دو آدرس: 
در دسترس می‌باشد.                                                                              
احسان افشارمنش
مشاور و روانشناس بالینی
  • احسان افشارمنش

عکس درمانی

دوشنبه, ۲۲ دی ۱۳۹۳، ۰۸:۳۴ ب.ظ

عکس‌درمانی؛ رابطه روان‌شناسی و عکاسی


عکس‌ها رد پای ذهن ما،
آیینه‌های زندگانی ما
و انعکاس‌هایی از قلب‌های ما هستند.
در این پست مطلب زیبایی می خوانیم از آقای سید احسان باقری در مورد عکس درمانی
خاطرات منجمدی که اگر بخواهیم می‌توانیم آن‌ها را برای همیشه نزد خود در خاموشی و سکوت نگاه داریم.
عکس‌ها نه تنها جایی را که در آن بوده‌ایم ثبت می‌کنند، به راهی که شاید به آن خواهیم رفت نیز اشاره می‌کنند، چه بدانیم و چه ندانیم.
بی تردید باید مرتبا با آن‌ها گفت‌وگو کنیم و به رازهایی که زندگی درون عکس‌ها می‌توانند بگویند گوش فرادهیم.


می‌خواهیم با رویکرد تحلیل روان‌شناختی راجع به، آثار هنری و به صورت تخصصی‌تر عکس صحبت کنیم و این‌که آثار هنری چه حرف‌هایی می‌توانند برای ما داشته باشند. در واقع سال‌های زیادی‌ست که در روان‌شناسی بخشی به نام هنر درمانی اضافه‌شده است که این هنردرمانی استفاده از هنر برای درمان است. بر اساس اصلی از روان‌شناسی به نام کاتارسیس یا همان تخلیه‌ی هیجانی، هنر فی‌نفسه می‌تواند به عنوان یک ابزار درمانی، تشخیصی، احساس بهتری در انسان به وجود بیاورد و برای همین  خلق اثر هنری به نوعی یک درمان محسوب می‌شود و یک حال خوش محسوب می‌شود. برای همین به عنوان ابزاری کمکی در درمان‌ها و مشاوره‌های روان‌شناختی از هنر به این معنا استفاده می‌شود. اما از طرف دیگری اگر بخواهیم به موضوع نگاه کنیم این است که آیا این آثار هنری می‌توانند از درون هنرمند چیزهایی را در اختیار ما قرار بدهند؟ در واقع اینجا ما شاید می‌خواهیم بیشتر روی این بخش از موضوع صحبت کنیم: هنر و به ویژه عکس چه اطلاعاتی را می‌تواند از هنرمند یا یک فرد عادی که با هنر سر و کار دارد در اختیار ما بگذارد. یعنی آن خالق اثر هنری و به صورت تخصصی یا به صورت عمومی. چون عکس به هر حال مدیومی‌ست که فقط متخصصین آن را خلق نمی‌کنند، هنری است سهل و ممتنع که می‌تواند به عنوان ابزاری بیان‌گر، -ابزاری که از درون ما حرف‌هایی را دارد- اطلاعاتی را در اختیارمان برای خودشناسی در بخش درمان و تحلیل روان‌شناختی برای کمک به شناخت بهتر ما بگذارد. در واقع اطلاعاتی را بدهد که ما راجع به آن صحبت خواهیم کرد.
ارتباط بیشتر روان‌شناسی و هنر و به خصوص عکاسی به خاطر این است که به هر حال، هنر در بخش علوم انسانی بیشتر به روان‌شناسی متکی است چرا که وقتی که ما یک اثر هنری را در جمعی ارائه می‌دهیم معمولا این هنر تاثیرات خودش را به صورت فردی روی ما می‌گذارد. در سینما نیز می‌بینیم بیشتر تاثیرات فردی آن فیلم است که مد نظر سازنده‌ی فیلم می‌باشد. آثار هنری معمولا تاثیرات فردی روی ما می‌گذارند، تاثیرات فردی روی روان ما دارند و به خاطر همین تاثیر، علوم انسانی و هنر ارتباط تنگاتنگی با روان‌شناسی دارند.

روان‌شناسی علم مطالعه‌ی رفتار و فرآیندهای ذهنی انسان است. در واقع بهتر است بگوییم فرآیندهای ذهنی و به تبع آن رفتار. علمی که مطالعه می‌کند فرآیند‌های ذهنی و رفتار انسان از کجا می‌آیند، چه طور شکل می‌گیرند، به چه چیزهایی مربوطند،‌چه تغییراتی در آن‌ها می‌شود ایجاد کرد؟ به مجموعه‌ی این اطلاعات روان‌شناسی گفته می‌شود. در تعریف عکس نیز می‌توان گفت: ثبت لحظه‌ای وقایع. ثبت تصویری وقایع، مفاهیم ذهنی، علاقه‌ها، ناخودآگاه و هر چیز دیگری . یعنی در چند حوزه تعریف ما می‌تواند گسترش ‍‍‍پیدا کند. با توجه به این‌که عکس در واقع یک رفتار ناخودآگاه یا اثر ناخودآگاه یک رفتار غیرکلامی‌ از ذهن ماست که ثبت می‌شود و بیرون ریخته می‌شود و به شکلی یک بازتاب بیرونی پیدا می‌کند می‌تواند مطالعه‌ی روان‌شناختی روی آن صورت پذیرد و مهم است که چه نکاتی را ما در ثبت یک عکس به‌کار می‌گیریم. اگر بخواهم خیلی کلی بگویم شاید همه نکاتی را شنیده باشند مثل زاویه‌ی دید عکاسی می‌تواند حرف‌های زیادی را به ما بزند. قطع عکس عکس عمودی، افقی، مربع، هر کدام از این ها یک سری اطلاعاتی به ما می‌دهند. عمودی یک حالت ناپایدار تا حدی می‌تواند با خودش احساسی از هیجان، قطع مربع، قطع خنثی و سکون که می‌تواند با خودش یک آرامش و سکونی را به همراه داشته باشد. همین‌طور انتخاب فاصله‌ی کانونی، وجود یا عدم وجود انسان در تصویر،‌ نوع ژانر عکاسی،‌ یعنی عکاسی مستند اجتماعی است یا هنری است، پرتره است، طبیعت است، صنعتی است؟ هر کدام از این‌ها می‌تواند روحیات و شخصیت‌های افرادی را که دارند آن نوع عکاسی را انجام می‌دهند برای ما تا حدی مشخص کند.

وقتی که ما از کسی می‌خواهیم راجع به عکسی که می‌بیند یا انتخاب می‌کند صحبت کند بیشتر از او می خواهیم که راجع به آن چیزی که از درون خودش نسبت به آن عکس دارد فرافکنی می‌کند صحبت کند. 

ارتباط بیشتر روان‌شناسی و هنر و به خصوص عکاسی به خاطر این است که به هر حال، هنر در بخش علوم انسانی بیشتر به روان‌شناسی متکی است چرا که وقتی که ما یک اثر هنری را در جمعی ارائه می‌دهیم معمولا این هنر تاثیرات خودش را به صورت فردی روی ما می‌گذارد. در سینما نیز می‌بینیم بیشتر تاثیرات فردی آن فیلم است که مد نظر سازنده‌ی فیلم می‌باشد. آثار هنری معمولا تاثیرات فردی روی ما می‌گذارند، تاثیرات فردی روی روان ما دارند و به خاطر همین تاثیر، علوم انسانی و هنر ارتباط تنگاتنگی با روان‌شناسی دارند و البته دوستان می‌دانند که روان‌شناسی برگرفته از فلسفه است و در واقع بخشی از فلسفه به نام علم‌اانفس بوده که بعدا گسترش پیدا کرده و شده است روان‌شناسی، هر دو هم از یک‌دیگر تاثیر می‌پذیرند و می‌بینید بیشتر آثار هنری بر اصول روان‌شناسی می‌توانند تاثیرگذار باشند. من چندی از این اصول را خدمت‌تان عرض می‌کنم.

یکی از اصل‌های روان‌شناسی همین کاتارسیس است، تخلیه‌ی هیجانی است. یکی از اصول روان‌شناسی که باعث می‌شود روی افراد تاثیر گذاشته شود. یعنی اثر هنری بتواند تاثیر بگذارد. چیز دیگری که خیلی در سینما شایع است، بحث همزاد‌پنداری است. همه‌ی آدم‌ها وقتی می‌نشینند و یک فیلم را می‌بینند با یک شخص یا اشخاصی سعی می‌کنند وضعیت‌شان را مشابه‌سازی کنند و اگر بتوانند با قهرمان فیلم یا یک شخصیت فیلم ارتباط برقرار کنند و خودشان را جای آن بگذارند بهتر می‌توانند با فیلم ارتباط برقرار کنند و تاثیر بیشتری بگیرند و اگر آن فیلم تمش نزدیک‌تر به تم زندگی خودشان باشد شاید بتوانند تاثیر بیشتری بگیرند. اصل دیگری از روان‌شناسی که در هنر کاربرد فراوان دارد تکنیکهای رفتاری است؛ مثل حساسیت‌زدایی منظم که در واقع تکنیکی نشان دادن تدریجی یک مفهوم -به تعبیر تربیتی قبح زدایی- است. وقتی ما کم‌کم از چیزی که خیلی خوش‌آیند نیست در آثار هنری استفاده می‌کنیم کم‌کم حساسیت‌ها را نسبت به آن کاهش می‌دهیم و بعد می‌توانیم یک چیز مهم‌تری را یا دوز بالاتری از آن ارائه بدهیم. حتی غرقه‌سازی هم مفهومی معکوس است که ناگهان یک مفهومی را که رایج نیست در آثار هنری استفاده می‌کنیم و این باعث می‌شود در یک مقاطعی و در شرایط خاصی آن قبحی که دارد از بین برود یا اگر احیانا تابو هست آن تابو بشکند.

واقعیت این است که به خاطر ویژگی فرافکنانه زیادی که هر عکس می‌تواند داشته باشد، عکس ها می‌توانند خیلی از اطلاعات را در مورد شخصیت ما و درون ما و ویژگی‌های شخصیتی ما و احساسات و افکار و امیالی که در وجود ما نهفته است ارائه بدهند.

یکی از دیگر مهم‌ترین اصول روان‌شناختی که در هنر کاربرد دارد و ارتباط تنگاتنگی با هنر دارد فرافکنی است. تعریف عامیانه‌ی آن یعنی شخصی چیزی که در درون خودش است را به بیرون خودش نسبت دهد. دقیقا تعریف عامیانه و ساده اش همین می شود . در واقع انعکاس امیال، افکار و اعمال انسان در چیزی غیر از خودش تعریف فرافکنی است. با توجه به استفاده‌ی عموم مردم از عکس و عکاسی که خیلی مواقع جنبه‌ی تفریحی و ثبت لحظات و خاطرات و تصاویر دارد، عکس با فرافکنی ارتباط دارد یعنی بیش از اینکه آن فضای بیرونی را به ما نشان دهد اطلاعاتی در مورد درون ما و شخصیت ما می‌تواند داشته باشد. خب این ادعای گزافی است! چون ظاهر امر این است که تصویر یک جای واقعی را نشان می‌دهد اما واقعیت این است که به خاطر ویژگی فرافکنانه زیادی که هر عکس می‌تواند داشته باشد، عکس ها می‌توانند خیلی از اطلاعات را در مورد شخصیت ما و درون ما و ویژگی‌های شخصیتی ما و احساسات و افکار و امیالی که در وجود ما نهفته است ارائه بدهند.

تکنیکی که مد نظر ماست این است که می‌آییم از عکس به عنوان یک محرک در درمان روان‌شناختی استفاده می‌کنیم. به خاطر این‌که یکی از بدترین و یکی از مشکل‌ترین چیزهایی که در جلسات روان‌شناسی، مشاوره خودش را نشان می‌دهد مقاومت مراجع است. حتی کسی که خودش حتی با میل خودش برای این‌که کمکی بگیرد مراجعه کرده است. -همه ی ما ممکن است نیاز به مشورت داشته باشیم-  وقتی کسی به جلسه‌ی مشاوره می‌آید، کمک می‌خواهد، مشورت می‌خواهد و احیانا و الزاما این‌طور نیست که مشکلی داشته باشد. ولی با همه‌ی تفاسیر معمولا آدم‌ها وقتی می‌خواهند در مورد خودشان صحبت کنند مقاومتی دارند و دل‌شان نمی‌خواهد که از درون خودشان چیزی بگویند. خیلی موقع‌ها ممکن است این مقاومت حتی به صورت ناخود‌آگاه صورت بگیرد یعنی آمده‌ایم صحبت کنیم، خودمان موافق بودیم  و به زور ما را جایی نبرده‌اند ولی به خاطر وجود مقاومت این خیلی سخت است که مشاور و آن روان‌شناس بتواند اطلاعات مفیدی را بگیرد که بعد بتواند بر اساس آن‌ها تشخیصی دهد و راه‌کار درمانی کمکی را به مراجع عرضه کند. یکی از ابزار های شکستن این مقاومت در افراد استفاده از عکس‌هاست. یعنی استفاده از یک «سوم شخصی» که می‌شود یک چیزهایی را به آن نسبت داد و در آن جستجو کرد که دیگر شما لازم نیست با آن شخص صحبت کنید و به خاطر ویژگی خاص فرافکنانه‌ی عکس‌هاست که اطلاعات زیادی را می‌توانند از درون اشخاص‌، به ما ارائه کنند.

آزمونی داریم در روان‌شناسی به نام آزمون روشاخ. یک سری لکه‌هایی هست، می‌آیند به مراجع نشان می‌دهند، یکی از معتبرترین آزمون‌های روان‌شناسی است که با آن واقعا خیلی از ویژگی‌های شخصیتی افراد را تحلیل می‌کنند و آموزش این آزمون در دنیا، خودش ۵ سال دوره‌ی تخصصی دارد که معمولا دوره‌ی سختی‌ست و روان‌شناس باید علاقه‌ی زیادی داشته باشد تا بتواند دوره را بگذراند. لکه‌هایی هست که به صورت تصادفی با قرینه کردن رنگ روی یک سری کاغذ به وجود آمده‌است، این آزمون بهتر می‌تواند این مسئله را توضیح دهد و توجیه کند که چه جوری می شود که تصویر بیش از این که از درون خودش چیزی را به ما نشان دهد از درون فردی که گرفته یا آن را جمع آوری کرده نشان می‌دهد.

کسانی که بیشتر به لکه‌های سیاه و سفید توجه می‌کنند نشان می‌دهد که این‌ها بیشتر متفکر و درون‌گرا هستند. کسانی که به رنگ بیشتر واکنش نشان می‌دهند این‌ها آدم‌های هیجانی‌تر و برون‌گراتری هستند...... این که در تفسیر این لکه‌ها چه قد افراد پاسخ‌های‌شان درباره‌ی انسان است می‌تواند نشان دهد که اجتماعی تر هستند، برون‌گراتر هستند و هر چقدر کم‌تر پاسخ‌های انسانی داشته باشند سطح پایین‌تر هم‌دلی دارند و معمولا افرادی هستند که گوشه‌گیرتر هستند.

تصاویر گاهی ظاهرا بی‌‌ربط هستند که خیلی اطلاعات خاصی در آن‌ها ‌نمی‌بینید. اما هر آدمی در این جمع اگر به صورت جداگانه از او بپرسم در این تصویر چه می‌بیند، محال است که دو نفر مثل هم جواب دهند. حتما یک تفاوت‌هایی دارد. خصوصا اگر من یک سری سوال راجع به صحبت‌هایی که افراد می‌کنند هم بکنم. قطعا همه‌ی افراد این جمع و هر کس دیگری می‌تواند مثل تفاوت انگشتان دست بازخوردی که از این تصویر ارائه می‌کنند متفاوت باشد. دقیقا نکته‌ای در عکس هم وجود دارد همین است. ما اینجا می‌بینیم  که یک لکه ی مبهم نا مربوطی وجود دارد که هر کسی می‌تواند به یک شکلی اشاره کند. تعدادی لکه هستند، من خواستم سیاه سفید و رنگی‌اش را نشان بدهم. کسانی که بیشتر به لکه‌های سیاه و سفید توجه می‌کنند نشان می‌دهد که این‌ها بیشتر متفکر و درون‌گرا هستند. کسانی که به رنگ بیشتر واکنش نشان می‌دهند این‌ها آدم‌های هیجانی‌تر و برون‌گراتری هستند. می‌توانید خودتان تشخیص دهید که در آن دو تصویر که سیاه سفید و رنگی بود کدام بیشتر جلب‌تان کرد تا حدی این می‌تواند به صورت کلی تایید کند. این که در تفسیر این لکه‌ها چه قد افراد پاسخ‌های‌شان درباره‌ی انسان است می‌تواند نشان دهد که اجتماعی تر هستند، برون‌گراتر هستند و هر چقدر کم‌تر پاسخ‌های انسانی داشته باشند سطح پایین‌تر هم‌دلی دارند و معمولا افرادی هستند که گوشه‌گیرتر هستند. این چون یک آزمون خیلی معروف بود من فقط خواستم به صورت خیلی کلی با آن آشنا بشویم و ببینیم که چه کار کنیم. 

ما در تکنیک عکس‌درمانی به چند نوع عکس توجه داریم،  عکس‌هایی که افراد می‌گیرند، عکس‌هایی که جمع‌آوری می‌کنند، عکس‌هایی که  دیگران از افراد می‌گیرند، عکس‌هایی که شخص از خودش می‌گیرد، عکس‌هایی که اتوبیوگرافیکال هستند یا در مورد سابقه‌ی خانوادگی و سابقه‌ی زندگی و روابط فردی و آلبوم‌های خانوادگی و ... هستند. این‌ها فرصت‌های مختلفی هستند که ما می‌توانیم در مورد افراد صحبت کنیم. وقتی که ما از کسی می‌خواهیم راجع به عکسی که می‌بیند یا انتخاب می‌کند صحبت کند بیشتر از او می‌خواهیم که راجع به آن چیزی که از درون خودش نسبت به آن عکس دارد فرافکنی می‌کند صحبت کند.

سلف پرتره عکسی است که انسان از خودش یا چیزی که نشان‌دهنده‌ی خودش است می‌گیرد، یعنی الزاما نباید عکس کامل خودش در آینه باشد،‌ یعنی ممکن است از کفش‌ش عکس بگیرد و به عنوان سلف پرتره‌ی خودش بگذارد. یعنی در واقع آن چیزی که درباره‌ی خودش می‌خواهد دیگران ببینند. معمولا سلف پرتره هر کسی تاکید روی ٱن نقاطی است که دوست دارد دیگران نسبت به آن توجه داشته باشند. یا برطرف کردن آن نواقصی است که دوست ندارد که دیگران راجع به آن اطلاعاتی به دست بیاوردند.

یک سری عکس وقتی در اختیار ما قرار می‌گیرد و ما آن‌ها را انتخاب می‌کنیم، حالا یا به وسیله‌ی کادر تصویر عکاسی آن‌ها را می‌گیریم و ثبت می‌کنیم یا به وسیله‌ی انتخاب در کامپیوتر یا هرجای دیگری به دست می‌آوریم یا از دیگران می‌خواهیم این عکس‌ها را از ما بگیرند در واقع یک اتفاقی که می‌افتد این است که اطلاعاتی از درون ما و شخصیت ما مشخص می‌شود. در بخش عکس‌هایی که ما جمع‌آوری می‌کنیم که شاید یک مقدار بحث‌ش جذاب‌تر باشد و همه‌ی افراد درگیر این مسئله باشند: حتما هر کسی که در کامپیوتر خودش عکس داشته باشد که جمع می‌کند یا گرد هم می‌آورد، معمولا عکس‌هایی توجه ما را جلب می‌کند که ویژگی‌هایی از شخصیت ما را نشان می‌دهد. به عنوان مثالی اگر واکنش ما جمع‌آوری عک‌ های رنگی هست این نشانه‌ی این است که ما هیجانی‌تر و برون‌گراتر و اجتماعی‌تر هستیم. این یک مثال کلی قابل فهم است و خیلی از اطلاعات دیگری که می‌تواند در اختیار ما قرار دهد. همین‌طور عکس‌هایی که شما دقت کنید می‌بینید افراد از خودشان به عنوان سلف پرتره استفاده می‌کنند، سلف پرتره عکسی است که انسان از خودش یا چیزی که نشان‌دهنده‌ی خودش است می‌گیرد، یعنی الزاما نباید عکس کامل خودش در آینه باشد،‌ یعنی ممکن است از کفش‌ش عکس بگیرد و به عنوان سلف پرتره‌ی خودش بگذارد. یعنی در واقع آن چیزی که درباره‌ی خودش می‌خواهد دیگران ببینند. معمولا سلف پرتره هر کسی تاکید روی ٱن نقاطی است که دوست دارد دیگران نسبت به آن توجه داشته باشند. یا برطرف کردن آن نواقصی است که دوست ندارد که دیگران راجع به آن اطلاعاتی به دست بیاوردند. یا خیلی مواقع ممکن است این یک تصویر نمادین باشد مثلا ما می‌رویم در فضای مجازی و می‌بینیم یک کسی تصویر یک شخصیتی را جای خودش مثلا در صفحه شبکه‌های اجتماعی گذاشته. این‌ها نشان می‌دهد که این علایق ما چه چیزی هست. طبیعتا وقتی که این ها را کنار هم می گذاریم ما می توانیم به یک سری اطلاعات کلی در مورد آن فرد برسیم و اطلاعات را به دست بیاوریم.

گرایش‌های ما در انتخاب عکس خیلی می‌تواند مهم باشند و شخصیت ما هم در انتخاب عکس و گزینش عکس و گرفتن عکس می‌تواند تاثیرگذار باشد. چند مثال راجع به عکاس‌های معروف را من اینجا آوردم. یک عکاس خیلی معروف "ویلیام یوجین اسمیت" که عکاس جنگ بوده است، در جنگ جهانی دوم عکاس لایف بوده، مجله‌ی خیلی معروفی که طبیعتا باید بشناسید، در این عکس همان‌طور که می‌بینید اسمش هم "رفتن به باغ بهشت است" او در جنگ به شدت زخمی می‌شود و بر‌می‌گردد و این بچه‌هایش هستند که در این فضا دارند می‌روند. عکاسی که همیشه فضای خشونت و جنگ را عکاسی کرده، یک همچنین تصویری که خیلی متفاوت است با تصاویر دیگرش و نشانه‌ی علاقه‌اش به بازگشت به خانه است،‌ نشانه‌ی توجه‌ش و این‌که فکرش مشغول خانواده‌اش است. و این‌که از یک فضای تاریکی تصویر دارد به سمت یک فضای در واقع روشن‌تر می‌رود.

عکاس دیگری هست به نام" گریگوری کرودسون"،‌ او می‌گوید پدرم روان‌کاو بود و در زیرزمین خانه روان‌کاوی می‌کرد و با مراجعین و مریض‌هایش سرو کله می‌زد. من همیشه سرم را می‌گذاشتم زمین و گوش می‌کردم به حرف‌های پدرم با مراجع خودش. خب این یک عکاس خیلی معروف در دنیاست که پروژه‌های خیلی سنگین و زیبایی را ارائه کرده ولی یک چیز مشترک در عکس‌هایش هست این توجه به زمین است و سوراخ‌هایی که در زمین به وجود آمده، یا در زمین دارد کنکاش می‌کند، یا جایی را کنده و دارد به آن نگاه می‌کند یا ..... تصاویری که حداقل سی یا چهل نفر تیم نورپردازی دارد یعنی یک گروه خیلی  بزرگ در آمریکا ولی می‌بینید که تصویر‌ها استفراغ عقده‌ها و گره‌های ذهنی این هنرمند در دوران کودکی هستند.

عکاس دیگری هست به نام"جوئل پیتر ویتکین" که او هم خیلی در عکاسی معاصر معروف است، این عکاس در دوران کودکی شرایطی خیلی منفی داشته، خودش تعریف می‌کند می‌گوید که به یاد می‌آورم مادربزرگم تنها یک پا داشت و صبح‌ها وقتی بیدار می‌شدم بوی پای مبتلا به قانقاریای او را متوجه می‌شدم. در حالی که اغلب بچه‌ها وقتی بیدار می‌شوند بوی قهوه به مشام‌شان می‌رسد من باید بوی پای عفونی مادربزرگم را می‌شنیدم. بعد هم در زندگی عکاس پزشکی قانونی می‌شود و وارد آن فضا می‌شود و تمام تصاویرش عکس تکه‌های بدن است که با چیزهایی که برای ما زیبا هستند مثل میوه و گل و خیلی چیزهایی که طبیعت بی‌جان جذاب هستند ترکیب شده و حتی در چاپ می‌بیند که چقدر نگاتیو‌ها خراشیده شده و اسکچ شده و به هر حال سعی شده به بدترین شکل ممکن این‌ها ارائه شود. چیز دیگر خیلی جالبی که می‌گوید این است که نخستین خاطره‌ی آگاهانه‌ی من مربوط به زمانی است که شش ساله بودم، از خانه بیرون آمدم و ناگهان صدای شگفت‌انگیز رانندگی شنیدم، دست مادرم را رها کردم، ناگهان چیزی از اتومبیل به سمت من می‌غلطید و دقیقا در جایی که من ایستاده بودم متوقف شد. سر یک دختربچه بود. بعد مثلا این هنرمند این تصاویر را ارائه می‌دهد و جامعه‌ی هنری در دنیا چقدر به‌به و چه‌چه می‌کنند و نقدهایی می‌کنند که در واقع هیچ ارتباطی با آن ندارد. در واقع این تصاویر فرافکنی شخصیت و ویژگی‌های درونی شخصیتی اوست. حداقل تا جایی که هنرمند بسته به عقده‌ها و دغدغه‌های کودکی و دوران قبل از خودش است، نه زمانی است که آزاد می‌شود و می‌خواهد اثر متعالی خلق کند.

به صورت خلاصه بگویم روان‌شناسی به نام مینگرام که در کلاس با یک سری از افراد کلاس دست به یکی می‌کند و می‌گوید وقتی من پرسیدم ستون اول شبیه کدام یکی از این میله‌های قرمز مقابل است، بگویید شبیه دومی است. بعد می‌آید در کلاس این را می‌پرسد و ان چند نفری که هم‌دستش بودند می‌گویند دومی و یک نفری که هم دست این‌ها نبوده بعد از نظر آن‌ها او هم می‌گوید میله‌ی شماره دو! در حالی که درک اختلاف فاحش میان ارتفاع این دو نیاز به هیچ دقتی ندارد. این نشان‌دهنده‌ی آن است که چقدر می‌تواند القائات افراد کنار ما تاثیرگذار باشد، چیزی که این‌قدر واضح است را می‌توانیم این‌قدر متفاوت نظر بدهیم و چون معمولا متفاوت بودن یکی از ویژگی‌های شخصیتی هنرمندان است باید این متفاوت بودنمان را به جای این مسائل در استقلال رای و نظر و تفکرات شخصی خودمان دنبال کنیم.

ما در تکنیک عکس‌درمانی به چند نوع عکس توجه داریم،  عکس‌هایی که افراد می‌گیرند، عکس‌هایی که جمع‌آوری می‌کنند، عکس‌هایی که  دیگران از افراد می‌گیرند، عکس‌هایی که شخص از خودش می‌گیرد، عکس‌هایی که اتوبیوگرافیکال هستند یا در مورد سابقه‌ی خانوادگی و سابقه‌ی زندگی و روابط فردی و آلبوم‌های خانوادگی و ... هستند. این‌ها فرصت‌های مختلفی هستند که ما می‌توانیم در مورد افراد صحبت کنیم.

من چند تصویر از تصاویری که در جلسات روان‌شناسی مرتبط با پایان نامه‌ی کارشناسی ارشدم در رشته‌ی روانشناسی آوزده‌ام. روی جامعه‌ی هدفی در واقع این عکس‌درمانی را ارائه کرده‌ام و برای این‌که یک سری مثال هم از آن‌ها ببینید چند عکس را نشان می‌دهم و حرف‌هایی که آن‌ها زدند راجع به این عکس‌ها را با هم می‌شنویم.

  • من خواستم که اسم برای این عکس انتخاب کنند.خانمی که اسم‌شان مهرنوش بود اسم‌ عکس را گذاشتند مهرنوش که یک درخت تنهاست، تنهایی را دوست دارد و من را یاد تک درختی تیره‌بخت می‌اندازد، پر از خواهش است، یک جورهایی منتظر است، دلم می‌خواهد سبز شود ولی شرایط‌ش را دوست ندارد. کاملا عکس می‌تواند یک محرک بشود که شما از درون خودتان صحبت کنید یا از درون خودتان علاقه‌مندی‌تان را بیرون بریزید و صرفا به خود عکس مربوط نباشد.



  • اینجا شخصی می‌گوید که یک خانواده‌اند که مادر دارد داغان می‌شود و پدر به بچه توجه ندارد و بعد در بررسی‌های مشاوره‌ای مشخص شد که این خانواده‌ای دارد که در مرحله جدا شدن هستند از هم و این عکس محرکی است برای این‌که چیزهایی را ببیند؛ دغدغه‌های ذهنی خودش را.
این تصویر راجع به یک دانش‌جویی بودکه علاقه‌مند شده بود به یکی از هم‌کلاسی‌هایش و بیش‌ترین دغدغه و مشکل‌ش هم این بود، جالب بود در پاسخ به سوال من در مورد این عکس می‌گوید که: پسره انتخاب‌های زیادی دارد ولی نمی‌دانم چرا به اطراف‌ش دقت نمی‌کند. حالا نمی‌دانم واقعا چقدر چیزی که ایشان گفته را در این تصویر می‌توانید ببینید!

  • راجع به این تصویر می‌گوید که یک دختر است که نمی‌داند می‌خواهد چه کار کند. در واقع این دختر نیست که سردرگم است آن شخصی که وقتی این عکس را نشان‌ش می‌دهیم می‌گوید دختره سردرگم است نمی‌داند می‌خواهد چی کار کند. در واقع شما محرکی را در اختیار او گذاشتید که بگوید من سردرگمم و نمی‌دانم می‌خواهم چه کار کنم. ممکن است این را به راحتی به شما نگوید، ممکن است یک نفر دیگر ببیند و بگوید که یک دختر خیلی شاد است که دنیای قشنگی دارد و در یک روز آفتابی دارد بازی میکند.

  • اینجا دیگری در جواب این سوال من که تصور کنید عکس درازتر شده چه چیزی در ادامه هست؟ گفته استدوست ندارم درازی جاده را ببینم پس اگر می‌خواهم این وسعت پیدا کند به صورت افقی تصویر گسترش پیدا کند.ترس از آینده که بعدا در بقیه‌ی صحبت‌هایش هم بود.

  • درباره ی این تصویر یک مردی می‌گوید که دوست دارم تصور کنم که دارند می‌کشند، یکی‌شان حشیش فروش است که دارد آماده می‌کند و یکی باکی ندارد از اینکه آن دوتا چشم دارند نگاه می‌کنند. این چشم نیست ماشین 206 است که این‌ها هم گردو فروش هستند واقعا هم این شخصی که راجع به این شخص می‌گفت اعتیاد داشت و ترک کرده بود و اصلا نمی‌خواست تا جلسه‌ی آخر راجع به اعتیادش حرف بزند. وقتی که این عکس را دید و آن حرف‌ها را زد یک مقدار باب صحبت‌ش باز شد.

  • راجع به این عکس یک خانمی گفت که هیچ توقفی نیست، روی دو خط موازی که هیچ وقت به هم نمی‌رسند و هیچ انتخابی نیست، خب حالا ممکن است آدم‌ها حرف‌های متفاوتی بزنند.


یکی از عکس‌های من همین صفحه‌ی سفید بود، این عکس را در اختیارشان قرار می‌دادم و می‌گفتم این یک کاغذ عکاسی سفید که درباره‌ی این عکس صحبت کن. یکی گفته من را یاد چیزهای بدی می‌اندازد، یاد گذشته. دفتر زندگی‌م را که نقاشی می‌کردم، کاش می‌شد پاکش کنم ولی وقتی یک چیز سیاه می‌شود دیگر مثل آن اول سفید نمی‌شود. این همان شخصی است که آن دو نفر گردو فروش را حشیش فروش می‌دید و معتاد بود.


  • شخصی در مورد این تصویر گفته که بالایی عکس ظاهرم است و پایینی باطنم است که ظاهرم دارد باطنم را می‌بیند و فریاد می‌کشد.

  • این عکس را نشان دادم به مراجع و گفتم که شما از من یک سوال بکنید، می‌خواهم شکل‌های مختلف کار را بدانید که چه او عکس را بگیرد چه درباره‌ی عکس صحبت کند چه عکس را از خودشان گرفته باشند چه عکس را جمع کرده باشند برای قشنگی، در هر صورت می‌تواند عکس ویژگی فرافکنی را داشته باشد. از من پرسید که این‌جا کجاست؟ من گفتم مدرسه،‌ او پرسید چرا قرمز، چرا تاریک، مدرسه را دوست ندارید؟ حالا از این فضایی که من در عکس گرفته بودم به نظرش آمده بود شاید من مدرسه را دوست نداشته باشم.

  • راجع به این عکس گفتند که این آدمی که اینجا زندگی می کند یا همسرش را دوست دارد یا می‌خواهد یکی را داشته باشد.

  • راجع به این تصویر گفتن شبیه تصویر یک کسی است که خودش را دار زده است.

  • راجع به این تصویر گفتند یک نفر هست که دستش را دراز کرد و مرگ را می‌خواهد، زندگی را نمی‌خواهد.
  • شخص دیگری راجع به این تصویر گفته است ترس می‌آورد در ذهنم، دعوای بدی پیش آمده، آن خانه‌ای که چراغ‌ش روشن است دعوای بدی شکل گرفته که اتفاقا این همان خانمی است که گفتم خانواده‌اش در حال از هم پاشیدن بود. ولی یکی دیگری حرف کاملا متفاوتی زده است.


این تصویر هم آلبوم‌های خانوادگی‌، تصویر وسط دختری است که در جلسات مشاوره بود، تصویر سمت چپ خواهر بزرگ‌ش است و سمت راستی برادر کوچک‌تر است، عکسی را انتخاب کرده که خودش که از همه کوچک‌تر است از همه بزرگ‌تر است، برادرش که خیلی رابطه‌ی بدی با او داشت می‌بینید که به صورت بی‌رحمانه‌ای حذف شده، این عکس را نگرفته. بلکه از آلبوم انتخاب کرده است ولی می‌بینیم که چه قدر می‌تواند گزینش، آن چیزهایی که تمایلات درونی‌اش بوده را بروز دهد. همیشه مشکل داشت با خواهر بزرگ‌ترش و می‌گفت من از او بهترم و با برادرش همیشه دعوا داشت و می‌گفت وقتی او آمد خانواده دیگر توجهی به من نداشت. 


من واقعا نمی دانم چی گفتم و چی نگفتم، عذرخواهی می‌کنم به خاطر کمبود وقت. به هر حال عکس‌ها چه وقتی ما در کامپیوترمان جمع می‌کنیم، عکس‌هایی که می‌بینیم برای‌مان جذاب است، چه عکسی که می‌گیریم، چه عکسی که از ما می‌گیرند چه عکسی که خودمان از خودمان می‌گیریم،‌این‌ها بیش از آن‌که اطلاعات از آن فضایی که عکاسی شده‌اند بدهند از درون‌مان می‌دهند. اما نکته‌ی خیلی مهم، فردا نروید هر عکسی از هر کسی دیدید تحلیل‌ش کنید، خیلی مهم است در آن چیزهایی که ما داریم ادعا می‌کنیم این عکس‌ها می‌گویند، تکرار وجود داشته باشد یعنی ما به یک تکرار و نظم منطقی راجع به اشتراکات برسیم، اگر میخواهیم بگوییم این فرد اضطراب دارد، افسردگی دارد، یک مشکلی با پدرش دارد باید این در عکس‌ها تکرار شود تا ما بوانیم به یک نتیجه برسیم با یک عکس نمی‌شود ولی اگر ما یک آلبوم عکس، جمع‌آوری عکس‌های یک نفر در کامپیوتر یک نفر ببینیم طبیعتا می‌توانیم به این نتیجه برسیم که تکرارهایی وجود دارد.

نتایج نظرات شما در مورد آن دو تصویر که پخش شد را هم ببینیم:

راجع به تصویر اول:

  • از بالا شبیه مزار، قبرستان هست.
  • چهارراه ولی‌عصر و عشق‌های پلاکی
  • احساس نماز جماعت دارم از این عکس
  • این عکس مرا یاد دست فروش خیابان انداخت که صبح بساط‌ش را پهن می‌کند و می‌نشیند تا فروش حداقلی داشته باشد.
  • درون عکس‌ها خاطره‌ها به جا می‌مانند.
  • آدم سریع به دنبال اسم خودش می‌گردد.
  • نوعی از آشفتگی اسم‌ها نشانه‌ای از جمعیت است،‌
  • به نوعی هیچی

می‌بینید من الان ده برگه خواندم و هرکسی یک چیزی گفته و وقتی بیست عکس را در یک جلسه یا فضایی با یک نفر می‌توانید صحبت کنید،‌ می‌بینید که می‌شود کم‌کم با این اشتراکات موضوعاتی که راجع به آن مطرح می‌کنند به یک موضوعاتی مهم راجع به شخصیت آن افراد رسید.

راجع به تصویر دوم هم:

  • در اوج خوشی فقط عکس بهترین خاطره است ؛ حتی در اوج آسمان
  • رسیدن مساوی آغاز جدا شدن،‌
  • احساس آوارگی و سردرگمی و رفت و برگشت
  • مطمئن هستید امن است؟ اگر هستی پایه‌ی تفریحیم

کسی کاملا فضای تفریحی می‌بیند و کسی می‌گوید اینجا آغاز جدا شدن هست. عکس یکی است ولی آن چیزی که درون آدم با دیدن عکس تحریک می‌شود و گفته می‌شود متفاوت است.

  • تنهایی و واژگونی و خلا و سرد و دلگیر

در صورتی که شاید مثلا من بگویم هیچ چیز سردی در این تصویر وجود ندارد. این واکنش درونی آن شخص هست نسبت به تصویر.

تصاویر خیلی می‌توانند از درون ما حرف بزنند و اطلاعات خوبی را در مورد خودمان و اطرافیان‌مان در اختیار بگذارند اگر این مهارت را داشته باشیم که از آن‌ها بشنویم تا این‌که ببینیم آن تصویر به ما چه می‌گوید.


#سید احسان باقری

  • احسان افشارمنش