من واقعا زشتم؟!

اختلال بدشکلی بدن (BDD=Body Dysmorphic Disorder)

ذهن افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن معمولاً درگیر تصوری از یک نقص فیزیکی یا یک نقص جزئی است که دیگران قادر به تشخیص آن نیستند. درنتیجه آن، افراد مبتلا به این اختلال خود را «زشت» تصور کرده و معمولاً از قرار گرفتن در معرض دیگران و رفتن به اجتماع خودداری کرده و یا به جراحی پلاستیک برای بهبود ظاهرشان اقدام می‌کنند.

اختلال بدشکلی بدن وجه اشتراکاتی با اختلالات غذایی و اختلال وسواس فکری-عملی دارد. از این جهت شبیه به اختلالات غذایی است که هر دو اینها با تصویر بدن در ارتباط هستند. اما فرد دچار اختلال غذایی نگران وزن خود و شکل کلی بدنش است درحالیکه فرد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن نگران یک قسمت خاص از بدن خود می‌باشد.

افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی دچار افکار، ترس‌ها و تصاویر تکرارشونده ناراحت‌کننده هستند که غیر قابل کنترل‌اند. اضطراب ناشی از این افکار منجر به نیاز فوری به انجام بعضی اعمال و عادت‌ها می‌شود. در اختلال بدشکلی بدن درگیری فرد با نقص خود معمولاً منجر به رفتارهای عادتی و آیینی مثل نگاه کردن مداوم در آینه یا کندن پوست خود می‌شود. فرد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن نهایتاً آنقدر نسبت به نقص خود وسواس پیدا می‌کند که عملکرد اجتماعی، کاری و زندگی او به کلی مختل می‌شود.

اختلال بدشکلی بدن اختلالی مزمن است که به طور مساوی برای مردان و زنان پیش می‌آید. این اختلال معمولاً از دوران نوجوانی شروع شده و تا اوایل بزرگسالی ادامه می‌یابد.

مهمترین نگرانی‌های افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن:

– نقص و مشکلات پوستی: شامل لک، جای زخم، آکنه، جوش و کبودی

– مو: کم‌پشتی موی سر یا موی بدن

چگونه دانش آموزان با مشکلات ویژه یادگیری رابشناسیم؟

در سال های اخیر مطالعات و پژوهش های گوناگونی درباره دانش آموزانی آغاز شده است که وضعیت آن ها در مدرسه برای بسیاری از اولیا و معلمان جای سؤال دارد. اگر کودکی از نظر جسمانی معلول باشد یا عقب ماندگی ذهنی داشته باشد والدین در چند هفته اول زندگی کودک نسبت به مشکل او آگاهی می یابند.اما اختلال یادگیری در سال های قبل از مدرسه با رویداد مهمی همراه نیست و والدین نسبت به این مسئله که مشکلی وجود دارد شک نمی کنند. وقتی مشکل به وسیله مربیان مدرسه اطلاع داده می شود والدین ابتدا انکار می کنند، سپس به پزشک و یا مشاور ویا هر جایی که آن ها را آرامش دهد مراجعه   می کنند. تحت چنین شرایطی دانش آموزان سعی می کنند به بهترین وجه عمل کنند اما شکست های مداوم او را خرد کرده و باعث می شود شخصیتش متلاشی شود، این احساسات در روزهای تعطیل و پس از مدرسه هم نمایان است.